-
1 чырай
сущ.лицо́, вид лица́, черты́ лица́; физионо́миячырае үзгәрмәде — лицо́ не измени́лось
ачык чырайлы — с приве́тливым (откры́тым) лицо́м
караңгы чырай күрсәтү — встре́тить с угрю́мым (неприве́тливым) лицо́м
чырае агару — бледне́ть
••чырае качкан (киткән) — на нём лица́ нет
чырае качу; чырай китү — бледне́ть, побледне́ть
чырае көл кебек — лицо́ земли́стое (пе́пельное, бескро́вное, как полотно́)
чырае сытылу — ско́рчить лицо́, нахму́риться
чыраен сыту — де́лать ки́слую ми́ну
- чырае үзгәрүчыраен чыту — нахму́риться, насу́питься